AANVAL v/d VLA.PRO

AANVAL v/d VlA.PRO.

Mijn laatste bezoekje aan de weblog van Bert-den-Bleiter is al van een eindje geleden. Moet zeggen over deze nalatigheid veel spijt te hebben. Heb veel gemist. Maar denk toch te kunnen overleven.
AUB lieve mensen, doe die brave jongen U zelve toch een plezier en ga daar regelmatig eens Uzelf laven aan de zoete bron van deze model-peuter, deze model-echtgenoot, model-vader en model-minister. Zegt hij zelf, dus “t zal wel waar zijn. En Damienne zwijgt, want ook zij is een model echtgenote.
Ik moet toegeven dat de Heer Minister zonder fouten schrijft. Althans, er staan geen fouten in zijn op schrift gestelde dromerijen. Wat niet hetzelfde is. Overtuig U op zijn blog. Geef zoveel mogelijk door. Iedere lezer is een stem minder (zelfs onder het nulpunt)
http://www.bertanciaux.be/
Maar omdat niet iedereen (geen) tijd en (geen) geld wilt uittrekken om mijn goede raad te volgen, dan maar onderstaand uittreksel gekopieerd. Pas op: voor alle duidelijkheid: Bert is in oorlog met het Vlaams Belang, en voelt zich geroepen om nu al de totale nederlaag te beschrijven. In de zin van: ‘Ik heb het altijd gezegd’…en voorwaar: hij voelt zich persoonlijk aangesproken, want hij duwde de peilingen met eigen handen en voeten eigenhandig naar beneden, of bijna toch. Hij weet zich trouwens in goed gezelschap, want het deze keer niet anders: het is de strijd van allen tegen één – en Bert doet zoals de hyena’s in het bos, een lap lillend vlees trachten uit te scheuren, als er geen gevaar dreigt.
Laten wij dus, nu het nog kan, wat genieten van zo’n vernietigingsproza Onder elkaar afsprekend, dat we de jongen, de avond van de volgende verkiezingen, een woordje van troost zullen toesturen. Als tenminste er ergens een verkiesbaar plaatsje voor hem gereserveerd is kunnen zijn….
Tussen haakjes: die van ‘geen veiliger leven door onverdraagzaamheid’ vind ik persoonlijk de beste.

…/…Rechts conservatief populisme is snel succesvol. Een snelle hap. Snel rijp, maar ook snel rot. De houdbaarheidsdatum is beperkt. Het is gemakkelijke kost, snel opgenomen, maar geenszins duurzaam. Mensen zien ook wel dat door te klagen hun straat niet properder wordt. Mensen voelen ook wel dat door onverdraagzaamheid er geen veiliger leven ontstaat. Mensen weten ook wel dat angst solidariteit en verbondenheid in de weg staat. Het vraagt wat tijd, maar langzaam groeit het besef dat de toekomst enkel door ons allen gemaakt wordt.