DE VLAAMSE VOLKSBEWEGING

DE VLAAMSE BEWEGING
Vandaag vind ik een tweede signaal dat voor Vlaanderen de tijden veranderen, en stilaan op een ‘point of no return’ zijn gekomen. Eerst waren er de 20 getrainde commando’s van Luc van Braekel, dan de stelling van VOKA, en nu komt het vlijmscherp standpunt van de meer dan 5.000 leden van de VVB (Vlaamse Volksbeweging) waarvan de Voorzitter (Eric Defoort) beweert geen pensen-kermis-burgemeester te willen zijn, maar een echte voorganger in de eindstrijd.
Voeg daarbij de oorlogstaal van beneden de taalgrens, en vooral van de Fransdolle Brusselaars, en het plaatje wordt helemaal duidelijk: ‘rien ne va plus’. Alea jacta est: we staan aan de boorden van de Rubicon, en aan de overkant wenkt ons de Vrijheid en de bevrijding van het slavenjuk der vreemde dwingelandij.
Als nu in de eerste dagen iemand met durf , gezag en welsprekendheid durft te verkondigen dat de Rubicon is over gestoken, dan begint voor mij het aftellen naar DAG EEN VAN HET GODSGESCHENK. Want zo heb ik in gedachten, de situatie genoemd waarin er, eindelijk, na 178 jaar, het einde van de kolonisatie (bezetting) van Vlaanderen door de vreemde uitbuiters uit het Zuiden, onafwendbaar naderbij komt.
In feite zou deze titel “GODSGESCHENK DAG I”, Dag 2, Dag 3, enz mogen gebruikt worden, sedert het VOKA-ultimatum. Daarin stond, dat men ten hoogste 2 tot 3 maand geduld zou oefenen, vooraleer zij definitief tot het einde van het onland b. zouden benaarstigen. Moesten deze woorden van politici komen, dan wisten we op voorhand dat het maar lijdwinst zoeken was. Aangezien VOKA bestaat uit zakenmensen, zal ik even de puntjes op de I plaatsen. Hun stelling dateert van begin 9de maand. Negen + drie= 12. Dat wil dus zeggen, dat begin december 2008 de strijd moet beklonken zijn.
Maar ik wil niemand blij maken met een dode mus. Niet in het minst mezelf. Dus wacht ik om het aftellen te beginnen, tot er minstens 5 definitieve signalen binnen zijn. In dit opstelletje staan er reeds drie vermeld: de 20 gewapende commando’s, de stellingname van VOKA, en het artikel van de VVB van 11/9. Als ik zie hoe in de USA voor de Republikeinen, bij wie het water aan de lippen stond, tot zij dat wonder, Sarah Palin geheten, uit hun hoge hoed toverden om op slag de zegezekere tegenkandidaat in de touwen te doen belanden, dan hoop en bid ik voor eenzelfde fenomeen in Vlaanderen. Voordien zullen echter een paar heilige koeien dienen te worden geslacht, en dat is alleen mogelijk als de schutkring begeeft. Langs die kant verwacht ik het 4de en 5de feit om mijn cyclus der DAGEN te laten beginnen.
De leuze ‘EENDRACHT MAAKT MACHT’ heeft een negatieve bijklank, en toch bevat ze (tenminste) twee keer waarheid. Zolang er schijnbaar eendracht was, hield bij de bezetter, de bezetting stand. Eenmaal de eendracht verbroken begon de ondergang. Als dus de Vlamingen bij een eendrachtige godsvrede blijven, dan hebben en houden ze de macht.

VVB roept Vlaamse partijen op federale regering te verlaten
Peter De Roover 11-09-2008


Politiek moet ernstig blijven. Resoluties van het Vlaams Parlement zijn 'geen vodjes papier', de regeringsnota (5/9) is geen wegwerptekst. De 'federale' gijzeling duurde lang genoeg. De VVB roept de Vlaamse partijen op de federale regering te verlaten.
Op 31 juli 2008 gaven CD&V en N-VA gezamenlijk een tekst uit, waarin zeven uitgangspunten naar voor werden geschoven voor een zinvolle communautaire dialoog. De Vlaamse regering onderhandelde een akkoord op 5 september, waarin alle Vlaamse regeringspartijen de “strikte en noodzakelijke voorwaarden” vastlegden om deel te nemen aan een gemeenschapsdialoog.
Het ‘antwoord’ dat de Franstalige partijen formuleerden op 9 september geeft geen enkele waarborg dat ze akkoord gaan met de geformuleerde “strikte en noodzakelijke voorwaarden”. In feite hernemen de Franstalige partijen gewoon wat ze al maanden herhalen: ze gaan akkoord om te praten, zonder enige verduidelijking waarover ze wel en niet praten, zonder waarborgen dat ze niet op die manier de noodzakelijke staatshervorming op de lange baan willen schuiven.
Eigenlijk negeren ze het Vlaamse akkoord van 5 september volkomen.
We verwachten dat de Vlaamse regeringspartijen niet elk uur van mening veranderen en klaarheid eisen van de Franstalige partijen omtrent de gestelde “strikte en noodzakelijke voorwaarden”, onder meer dat er een onderhandeling komt tussen beide grote gemeenschappen, met door die gemeenschappen gemandateerde onderhandelaars; een engagement van de Franstalige partijen dat ze een akkoord ook goedkeuren in het federale parlement; een akkoord dat BHV verder wordt afgehandeld in de kamer op basis van de voorliggende voorstellen; een akkoord dat het zwaartepunt van de bevoegdheden naar de deelstaten verschuift; een akkoord dat er concrete resultaten worden geboekt voor de deelstaatverkiezingen van juni 2009.
Aan geen van deze “strikte en noodzakelijke voorwaarden” is momenteel voldaan, zodat de Vlaamse partijen bij de huidige stand van zaken moeten besluiten dat de uitnodiging door de Franstalige partijen werd afgewezen.
In het bijzonder CD&V en N-VA kunnen, gezien de tekst van 31 juli, geen vrede nemen met het antwoord van de Franstalige partijen. De Vlaamse Volksbeweging roept deze partijen op consequent te blijven met hun engagement van 31 juli en de regering te verlaten.
Weliswaar bindt de verklaring van 31 juli niet VLD en SP.a, maar ook van deze partijen verwachten we enige consequentie met de Vlaamse regeringsnota van 5 september. Ook zijn mogen het geweer niet elke dag van schouder veranderen en kunnen niet akkoord gaan met het Franstalige antwoord. Ook in de politiek mag verwacht worden dat men ernstig blijft.
Voor de Vlaamse Volksbeweging,
Peter De Roover